Jende gutxi dagoenez, pentsa liteke Artikoa plastikorik gabeko eremu bihurtuko litzatekeela, baina ikerketa berri batek erakusten du hori ez dagoela egiatik oso urrun. Ozeano Artikoa aztertzen ari diren ikertzaileek plastikozko hondakinak aurkitzen ari dira nonahi. The New York Times egunkariko Tatiana Schlossbergen arabera, Artikoko urak itsas korronteek flotatzen duten plastikoaren zabortegi bat dirudite.
Plastikoa 2013an aurkitu zuen nazioarteko ikertzaile talde batek, Tara ikerketa-ontzian munduari buruzko bost hilabeteko bidaia batean. Bidean, itsasoko uraren laginak hartu zituzten plastikoen kutsadura kontrolatzeko. Plastikoen kontzentrazioak, oro har, baxuak ziren arren, Groenlandiako eremu jakin batean eta Barents itsasoaren iparraldean zeuden, non kontzentrazioak ezohiko altuak ziren. Science Advances aldizkarian argitaratu zituzten aurkikuntzak.
Plastikoa poloetarantz mugitzen ari dela dirudi termohalino biragunetik, hau da, Ozeano Atlantikoaren beheko aldean ura poloetara eramaten duen ozeanoko "garraiatzaile" korronte batetik. "Groenlandia eta Barents itsasoa bide itsuak dira polar hodi honetan", adierazi zuen Andrés Cozar Cabañas ikerketaren egile nagusiak, Espainiako Cadizeko Unibertsitateko ikertzaileak, prentsa ohar batean.
Ikertzaileek kalkulatzen dute eskualdean ehunka tona plastiko daudela guztira, kilometro karratuko ehunka mila zati txikiz osatuta. Eskala are handiagoa izan liteke, ikertzaileen arabera, plastikoa itsas hondoan pilatu baitaiteke eremu horretan.
Eric van Sebille-k, ikerketaren egilekideak, Rachel van Sebille-ri The Verge aldizkarian esan zion: "Artiko gehiena ondo dagoen arren, Bullseye dago, oso-oso kutsatuta dauden uren gune bero bat".
Plastikoa zuzenean Barents itsasora (Eskandinavia eta Errusia arteko ur-masa izoztu batera) botatzea ez bada ere litekeena, aurkitutako plastikoaren egoerak iradokitzen du denbora batez ozeanoan egon dela.
«Hasieran hazbete edo oin batzuetako tamaina izan dezaketen plastikozko zatiak hauskor bihurtzen dira eguzki-argiaren eraginpean daudenean, eta gero gero eta partikula txikiagoetan deskonposatzen dira, azkenean milimetro bateko plastikozko zati hau sortuz, mikroplastiko deitzen duguna». – Carlos Duartek, adierazi zuen Chris Mooney ikerketaren egilekideak, The Washington Post egunkarian. «Prozesu honek hainbat urtetik hamarkada batzuetara irauten du. Beraz, ikusten ari garen material motak iradokitzen du duela hamarkada batzuk sartu zela ozeanoan».
Schlossbergen arabera, 8 milioi tona plastiko iristen dira ozeanoetara urtero, eta gaur egun 110 milioi tona plastiko inguru pilatzen dira munduko uretan. Artikoko uretan dauden plastikozko hondakinak guztizkoaren ehuneko bat baino gutxiago diren arren, Duartek Muniri esan zion Artikoko plastikozko hondakinen metaketa hasi besterik ez dela egin. AEBetako ekialdeko eta Europako hamarkadetako plastikoa oraindik bidean dago eta azkenean Artikoan amaituko du.
Ikertzaileek hainbat bira subtropikal identifikatu dituzte munduko ozeanoetan, non mikroplastikoak pilatzen diren. Orain kezkagarria dena da Artikoa zerrenda honetan sartuko dela. "Eremu hau kale itsua da, ozeano korronteek hondakinak uzten dituzte gainazalean", esan zuen Maria-Luise Pedrotti ikerketaren egilekideak prentsa ohar batean. "Baliteke Lurrean beste zabortegi baten eraketa ikusten ari izatea, tokiko flora eta faunarentzat dauden arriskuak guztiz ulertu gabe".
Ozeanoko hondakinak plastikoz garbitzeko ideia iruzurgiko batzuk aztertzen ari diren arren, batez ere Ocean Cleanup proiektua, ikertzaileek prentsa-ohar batean ondorioztatu dute irtenbiderik onena plastikoa lehenik agertzea saihesteko gogorrago lan egitea dela. Ozeanoan.
Jason Daley Madisonen (Wisconsin) bizi den idazlea da, historia naturala, zientzia, bidaiak eta ingurumena aztertzen dituena. Bere lana Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal eta beste aldizkari batzuetan argitaratu da.
© 2023 Smithsonian Magazine Pribatutasun Adierazpena Cookie Politika Erabilera Baldintzak Publizitate Oharra Zure Pribatutasuna Cookie Ezarpenak